Vandaag was dé dag: met de zeepkisten gingen we naar het Henri Dunant park om aldaar van de helling af te suizen. Agnes had een beetje het formaat van de kisten onderschat waardoor ze twee keer met de aanhanger moest rijden. Maar een beetje later was het dan toch zover: 4 zeepkisten stonden gereed. Helaas bleek 1 zeepkist meteen een lekke band (lees: gescheurde band) te hebben, dus die kon al niet meer echt racen. Maar voor de foto ging ook die één keer de heuvel op.

Hier zijn de foto’s.

De gingen om beurten en aanvankelijk voorzichtig van de helling af. Daarna werd de boel hup weer omhoog gesjouwd zodat de volgende naar beneden kon. Alleen, tegelijk, met zijn twee of in je uppie. Hard, zacht, recht, scheef. Alles hebben we gezien. Toen iedereen een keer geweest was mocht je kiezen of je verder ging racen met Lisa en Agnes of ging voetballen met Jan en Nick en Rob. Op een gegeven moment begaf ook de tweede kist het. De kleine kist ging nog stiekem het verharde pad af. Dat ging wel superhard en men kwam erachter dat er geen rem op zat wat niet zó praktisch was….. De derde kist sneuvelde toen iemand erin ging staan. De wrakken werden weer om beurten versleept naar de blokhut. We zullen ze wel moeten slopen: alle wielen staan scheef. Er vond nog een waterbalonnen gevecht plaats en aan het eind kregen we ook nog een feestelijk chipje of een lolly. Het was een prachtige middag!