Het was weer een geslaagde open dag! De reporter zag hordes kinderen voorbij komen die zich weer op en top vermaakten. Ben jij ook komen kijken en smaakt het naar meer of kon je er niet bij zijn en wil je ook eens komen kijken? Neem dan even contact op.

Onze topfotografe heeft weer prachtige plaatjes geschoten, je vindt ze hier.

Zaterdag was het alweer de laatste keer scouting voor de kerstvakantie, zaterdag 11 januari zullen wij het nieuwe jaar weer aftrappen op de gebruikelijke tijden.

Geheel in stijl werd het jaar afgesloten met een groots kerstspektakel. Dit jaar werd de benedenverdieping van de blokhut omgetoverd tot een theaterzaal met gezellige kerstversiering en een heus podium. De enthousiaste presentatoren Luke en Dennis gaven een interactieve show weg met diverse spelletjes, quizzen en (kerst)liedjes. Tijdens de show werden alle leden natuurlijk voorzien van hapjes en drankjes zodat er wel met een volle buik meegedaan kon worden. Slotstuk van de avond waren de geïmproviseerd levende kerststallen per speltak. Zoals je op de foto’s kan zien was het weer één en al creativiteit.

Wij hopen dat alle leden dit jaar hebben genoten van alle kampen en programma’s en wensen iedereen hele fijne feestdagen een uitdagend 2014!

Jota 2013 is weer geweest! Meer dan 200 verbindingen zijn weer gemaakt! Het weer was prachtig, er waren veel bezoekers, de jongens waren actief en er was weer van alles te doen. De foto’s en hiervoor het verslag van een verkenner:

We kwamen vrijdag avond aan en toen gingen we de tenten opzetten, wat zoals gewoonlijk lang duurde. Na dat vervelende klusje gingen we naar een heel leuk avond spel. Een paar kinderen hadden geen echte winter jas bij zich, ze kregen een vuilniszak/jas. Het avond spel heette: vossen jacht het was heel spannend wie er nou ging winnen? Uiteindelijk trokken de spechten aan het langste eind, zei kregen een paar stukjes voor hun QR-code. Na nog wat nagenieten bij het kampvuur moesten we gaan slapen. De volgende ochtend werden we vroeg uit ons bedje getrokken wat de meeste niet fijn vonden, gevolgd door een lekker ontbijt. Daarna begonnen we met de shifts dat houdt in: solderen, zenden, corvee en het leuke spel bij Rob. In de middag gingen we een fiets spel doen, we moesten langs scouting groepen fietsen en we moeste verbinding maken met Agnes en dan via de radio een spel (zeeslagje, red.) doen. Toen iedereen veilig aankwam (met maar één lekke band (twee red.)) kregen we ff de tijd om te zenden. De leiding maakten zich klaar voor het avondspel. Het avond was leuk: met auto’s moesten we posten af rijden. Na dat geweldige spel volgde een hamburger, na de hamburger gingen we slapen. Bij het ochtend eten zondag ochtend was het rustiger dan normaal iedereen was nog moe. Daarna gingen we nog 2 shiften draaien, opruimen en de tenten uithangen. Iedereen ging tevreden naar huis na dit geweldige kamp!

Nu het nog een klein kwartiertje duurt voordat de jota voor onze groep begint worden de laatste spreekwoordelijke puntjes nog even op de i gezet. Vanmiddag was er al genoeg te doen op en rond de blokhut, het testen van de apparatuur, de antennes afstellen, laatste inrichting van het lokaal aanleggen, koken voor de aanwezige leiding, etc. Ook zijn de eerste verbindingen al gelegd zodat we vanavond goed van start kunnen gaan aan alweer een nieuwe editie van de Jota. Benieuwd welke verbindingen er al zijn gelegd? Kijk dan in het berichtje hieronder. Benieuwd naar de eerste foto’s? Kijk dan hier

De wekker gaat, het is zondagmorgen 07.00, veel te vroeg. Uiteraard twijfel ik, mijn bedje is heerlijk en ik wil nog even blijven liggen. De zon schijnt door de ramen naar binnen, waarschijnlijk is het al flink warm buiten. Ik hoor de airco werken om het binnen koel te houden. Zal ik blijven liggen? Nee, natuurlijk sta ik op… ik zit in Vietnam en vandaag ga ik naar Scouting!

Ik woon in Ho Chi Ming City, deze stad heette 35 jaar geleden Saigon. De Vietnamezen noemen de stad HCMC omdat de naam erg lang is. Een tijd geleden vroeg mijn baas of ik hier een half jaar wou werken. Ik werk in een fabriek waar we auto onderdelen maken. Ik werk samen met veel Vietnamezen. Voor mijn vertrek naar Vietnam ben ik online op zoek gegaan naar een Scouting-groep in HCMC. Helaas kon ik niets vinden, en dacht dat er geen scouting was. Toevallig kwam ik een collega tegen die bij scouting zit. Hang wil leiding worden van de verkenners en vroeg of ik een keer met haar mee wou gaan.

Ik had heel veel geluk, deze zondag was een bijzondere dag. Een maal per 3 maanden komen alle groepen van HCMC bij elkaar om samen te draaien. Met slaperige ogen stond ik om 08.30 in het grote park. Het was heel druk en overal waar ik keek zag ik kinderen in uniformen lopen. Ik was verrast om te zien dat Scouting hier niet veel anders is als in Nederland. Ze dragen dezelfde uniforms, geven ook een linkerhand, hebben een groepsvlag en spelen ook samen spellen. De spellen zijn wel iets anders, op de foto speel ik een spel waarin je tussen de bamboestokken heen moet lopen, zonder door ze te worden aangeraakt. Hollandse leeuwen kenden ze niet. Het was toch een soort van thuiskomen om zo veel bekende rituelen te zien.

Een van de leiding leden wist mij veel te vertellen dat scouting in Vietnam niet zo eenvoudig is. Eigenlijk is het namelijk geen scouting, maar een kopie. Scouting is niet erkend door de Vietnamese overheid. Hierdoor hebben ze geen ondersteuning van internationale scouting organisaties. Ze moeten heel veel dingen zelf regelen en staan er helemaal alleen voor. Ik had gehoopt dat ik tijdens JOTA contact op kon nemen met de GFB. Helaas is het niet mogelijk. De scoutinggroepen hebben namelijk geen scoutinggebouw en spelen altijd buiten.

Het is heel mooi om te zien dat er zo veel kinderen bij elkaar komen om scouting is te ervaren. Scouting is flink aan het groeien is in Azië. Het was voor mij een prachtige ervaring om hierbij te zijn. Hopelijk kan ik nog een keer terug komen met mijn Uniform aan, dan leer ik ze Hollandse leeuwen spelen.

Veel groeten uit Vietnam,

Thomas

Een keer in de twee jaar wordt er een groot kamp georganiseerd door Scouting Nederland voor alle leidingleden. De GFB vaardigde zeven leden af om een impressie op te nemen. Deze zeven mannen en vrouw zagen heel veel aanhangers, tenten, 5000 deelnemers, BBQ’s, workshops, spelletjes en feesten. De schrijver vermoed dat na het zien van de foto’s er over twee jaar minimaal dubbel zo veel GFB’ers bij zijn…..

Check hier de sfeerimpressie!

Hoe een scoutingfeestje er uit ziet? Check dit filmpje:

Ook dit jaar liet de GFB mee met de jaarlijkse fakkeldefilé ter herdenking van de bevrijding van Eindhoven. De kinderen vonden de optocht mooi en het lopen met kaarsjes of fakkels natuurlijk weer helemaal fantastisch. Het rondje over het stadhuisplein onder applaus van alle veteranen, mededeelnemers en vip’s was zeer indrukwekkend evenals de speeches en de minuut stilte. Wij zijn blij dat we ons steentje weer konden bijdragen aan deze herdenking en de stad Eindhoven. Hier vind je de foto’s!

Voor de bovenbouw begon het kamp al op vrijdagavond. Eerst was er het gebruikelijk drama van tent opzetten. Dat blijft toch een moeilijke klus. Maar ook deze keer stonden ze na een tijdje toch fier overeind. Check hier alvast de foto’s!

Vervolgens gingen de verkenners en explorers het bos in om een avondspelletje te doen. Bij A moesten de jongens water in de mond nemen. (Als je een keer nachtdieren in het bos wil horen, is dit een aanrader want het werd heeeel stil). Bij B stonden kaarsjes die uitgespoten moesten worden. Helaas voor de jongens waren er ook veel fanatieke tikkers tussen A en B dus vandaar dat er velen vaak bij A waren om een nieuwe voorraad water in te nemen.

Terug op de blokhut werd een chocomelletje genuttigd bij een armetierig kampvuur (neem allemaal wat hout mee levert niet zoveel op). De jongens waren zeer verheugd toen we nog een van A naar B spel deden: commandodropping. Ontzettend smerig kwam iedereen daarvan terug: er was heel fanatiek gespeeld. Vervolgens ging de bende gauw naar bed.

Zaterdag werd meteen ’s morgens een trappersbaan opgebouwd. Toen de onderbouw arriveerde was die zo goed als klaar en kon er overgevlogen worden. Uiteraard stond de traditionele handenketting na de trappersbaan klaar en was er ook de gebruikelijke zooi voor de ouderen. De papa’s en mama’s werden vriendelijk uitgezwaaid en de speltakken maakten kennis met hun nieuwe aanwinsten.

Eén voor een vertrokken de speltakken vervolgens naar het zwembad. Het was niet zo’n groot bad maar er lag wel een gaaf opblaaskussen in. Het was heel leuk. Teruglopen was helaas wat minder leuk maar bij aankomst hadden Ronald en Agnes het avondeten klaar: soep, broodje hamburger/broodje frikandel en vlaflip. Dat was dus smullen.

Even rusten deed iedereen goed zodat we verder konden gaan met een avondspelletje. Iedereen kreeg een gekleurd bandje om en je moest in tweetallen van A naar B om daar samen een waxinelichtje aan te steken. Ook nu waren er weer tikkers en op de een of andere manier wonnen die steeds met de kaarten die iedereen bij zich had als leven…..

Na lekker even gerend te hebben gingen we weer terug naar het kampvuur. Daar nuttigde we een peperkoekje, een ranja’tje en begon de belgische speelavond. Na wat spelletjes als ‘raad het liedje’, met letters woorden maken en een quiz was het alweer bedtijd. Iedereen was nog heel moe van het zwemmen en zonder mopperen vertrok iedereen naar z’n matje.

De volgende dag waren de welpen als eerste heel erg wakker. Gelukkig vonden die het geen probleem om de leiding wakker te maken en algauw zaten we aan het ontbijt waarbij iedereen zijn bagage al ingepakt had. Wat verkenners die uitgekozen waren door de bevers hielpen de laatsten met hun spullen en zo konden we opgeruimd aan de zeskamp beginnen.

Scheren, een mummierace, een rupsbandenrace, stoelendans, met zo min mogelijk voeten en met een dienblad water rondbrengen werd door alle groep zeer fanatiek gedaan. Bij de eindscore waren dan ook veel gedeelde plekken. Na een broodje knakworst werd afgesloten en keerde iedereen moe maar voldaan huiswaarts.

Afgelopen weekend was het weer tijd voor het jaarlijkse teambuildingsuitje. Leidingweekend! Nadat de explorers vorig jaar een fantastisch kamp hadden neergezet was het dit jaar het bestuur dat de organisatie op zich had genomen. De verwachtingen waren dus hooggespannen…. (check alvast de foto’s!)

Zaterdagochtend om 9:00 uur kwamen de leidingleden al fietsend binnendruppelen bij onze blokhut. Na een kopje koffie werden de fietsen op de geleende aanhanger geladen (Bedankt pa van nick!) en kregen de 4 teams een blaadje met een sudoku.

De sudoku werd snel door een online solver getrokken en het gevonden coördinaat in de TomTom gezet. Het leidingweekend was nu echt begonnen…

Met inachtneming van de lokale verkeersregels reden we zo snel als we konden naar het gevonden coördinaat. Ons bracht dit naar de Drunense Duinen waar we echter niemand vonden… Na nu maar eens aandachtig de meegekregen puzzel te bestuderen bleek dit een FourSquare-sudoku te zijn die door de juiste solver snel was opgelost maar wel een heel ander coördinaat gaf.

Aangekomen op Slot Loevestein bij Zaltbommel lag de volgende uitdaging voor ons klaar: een MULTI-cache. Alsof een gewone al niet moeilijk genoeg is voor deze arme scout! vol goede moed gingen we aan de slag met way-points, wiskundige opgaven, zoektochten en antwoorden op moeilijke vragen. Dit alles bracht ons met de pont naar Gorinchem en weer terug naar onze auto’s. Het laatste coördinaat lag tussen Zandvoort en Aerdenhout in, alwaar zich een prachtig Scouting Labelterrein genaamd “Het Naaldenbos” bevind.

Daar aangekomen werden snel de tenten opgezet en de BBQ aangestoken zodat we onder het genot van een hapje en een drankje het over zinnige en onzinnige (scouting) zaken konden hebben.

Na de afwas werden wij verzocht onze “ik ga naar de verjaardagsreceptie van mijn oma” kleren aan te doen en sprongen we (achterop) de fiets het avontuur tegemoet…

In Zandvoort bij het Casino parkeerden wij onze stalen rossen voor het Casino. Dit bezoek was tweeledig: 1. Aangezien onze budgetten altijd wat krap zijn konden wij hier trachten wat ruimte in de begroting te creëren. 2. Mocht 1. niet lukken dan hebben we via de grootaandeelhouder “De Nederlandse Staat” ook ons steentje aan het oplossen van de crisis bijgedragen waardoor de gemeente niet meer op onze subsidie hoeft te bezuinigen.

Zondagmorgen werden we gewekt door de immer vrolijke Ingrid en spoedden we ons naar het ontbijt. Met een volle maag is het immers fijner om alles weer op te ruimen en in te pakken.

Per auto gingen wij naar de laatste activiteit voor dit kamp. Een geweldige outdoor lasergame in de duinen! Dit was een erg leuke activiteit waardoor de leidingleden toch maar eens bij de penningmeester informeerden of zulke geweren ook niet op onze begroting voor volgend jaar kunnen staan…

Al met al dus een erg leuk weekend. Organisatie BEDANKT!