Afgelopen zaterdag gingen de Explorers op bezoek bij de Ikea. Na een actieve fietstocht was het eerst tijd voor een gratis kopje koffie (dank aan de Ikea Family Card). Toen er tweetallen gemaakt waren begonnen we met een Ikea quiz, want iedereen wil natuurlijk wel weten wie de designer van de domsjö spoelbak is, of het energielabel van de huttra inbouwkoelkast, of natuurlijk wat een panna cotta met rode kersen kost. Daarna was het tijd voor wat actiefs. een treasurehunt. De jongens kregen een boodschappenlijstje mee, en het koppel dat als eerste terug was kreeg de meeste punten. (met de juiste artikelnummers! blijft toch moeilijk bakjes van 0.5 liter zoeken als er ook bakjes van 1.2 liter liggen…). Vervolgens werd ‘raad de prijs’ gespeeld, en kwamen de jongens erachter dat een Stockholm 3-zitsbank toch écht wel prijzig is, terwijl de Klippan tweezitsbank in disco kleuren een koopje is. Nadat alle punten opgeteld waren was het tijd voor verstoppertje. Éen iemand ging zoeken, terwijl de rest zich ging verstoppen in kasten, onder bedden, of in speelhuisjes op de kinderafdeling. Nadat iedereen gevonden was (soms eerst door een nietsvermoedende klant) werd er nog een lekker roomijsje gegeten, en kon iedereen weer op de fiets (de regen in) stappen. Toch leuk zo’n kinderspeelpaleis bezoeken op zaterdagmiddag!

Op een mooie zonnige zaterdagmiddag in November, kwamen de Explorers bijeen om onder aansturing van ZhenYuan en Jasper een heus aardappelkanon te bouwen. Terwijl het kanon werd gebouwd was er tijd voor spelletjes. Nadat de voetbal binnen 15 seconden in de Karpendonk lag, werd het backupspel nummer rugby uit de spreekwoordelijke kast getrokken. Na een aantal ronden één tegen één werd het al snel iederéén tegen iederéén. Volop stoeien dus in het zonnetje. Vervolgens gingen we een potje voetballen tussen de bomen en daarna trefbal spelen. Toen iedereen tijdens het daaropvolgende spelletje buskruit zich in het explorer lokaal gingen verstoppen (er waren immers geen gebiedsgrenzen aangeven door de organisatie), was het een mooi moment om allemaal terug te keren naar de blokhut. Daar werd nog de laatste hand aan het aardappelkanon gelegd, waarna we de winterpenen en aardappels konden gaan afschieten op een target. Dit was erg succesvol en vermakelijk, totdat de achterkant van het kanon af brak door de druk, en het programma abrupt tot een einde kwam. Leuk explorer waardig programma idee en het mooie weer was een bonus!

Explo’s Stijn en Mark namen ons vandaag mee in de wereld van raketten bouwen. Belangrijk is daarmee dat je brandstof hebt, en natuurlijk een raket zelf. Terwijl de brandstof secuur werd afgemeten en voorbereid, werden de verschillende raket ontwerpen verzonnen en gebouwd. Sommigen waren groot, dik, klein, lang, licht of zelfs zwaar, dus wat er wel of niet ging werken zou interessant worden. Tussendoor nog even een potje voetbal terwijl je vastgebonden bent aan je teamgenoot (aanrader!), en toen was het zover: ready for launch! De spektaculair uitziende raketten bleken vooral goed te zijn in roken, zoals een echte NASA launch ook doet, echter stijgt normaal de raket op nadat de vlammen eruit slaan. In onze ontwerpen kwamen die vlammen ook wel, alleen kwam er helaas niets van de grond af. De raketten smolten namelijk voornamelijk weg en gingen letterlijk in rook op. Al met al een vermakelijk programma, dat volgende keer iets meer huiswerk vereist om de raketten daadwerkelijk te laten opstijgen.

Programma makers Roy en Jelte hadden de Explo uitdaging verzonnen om te koken op hoogte. Hoe hoger het platform, hoe meer ingredienten je kon verdienen voor je pannenkoeken. Op minimaal 2.80 meter had je alle ingredienten verdiend. Team 1 ging al snel aan de slag met een secuur afgemeten vierkante constructie op de grond te bouwen die vervolgens overeind gezet kon worden. Team 2 koos de driepoot aanpak. Toen de eindtijd naderde, en het gammele bouwwerk van team 1 te krakkemikkig was om zonder gevaar voor eigen leven erop te klimmen, laat staan een vuurtje stoken, besloot de organisatie dat de vuurton welliswaar op een acceptabele hoogte van 2.70 meter stond, maar echter onverantwoordelijk was om in gebruik te nemen. Team 2 had wel een stevige constructie gebouwd op ruim 3.00 meter hoogte, maar waren vergeten om de vuurton erop te leggen binnen de gestelde tijd. Er ontstond dus de situatie dat het ene team wel ingredienten verdiend had, en het andere team geen ingredienten maar wel een platform had om op te koken. De strijdbijl werd toen begraven zodat er gebroederlijk pannekoeken gebakken kon worden. Inmiddels werd de schermer ingezet, dus was het een kwestie van afwassen, afbreken, opruimen en evalueren. “Prima programma” was het oordeel van zowel leden als leiding, zodat we met een goed gevoel kunnen terugkijken op deze zaterdagmiddag.

Nadat de JOTA toren afgebroken was, gingen de heren Explorers aan het werk om een bunker te bouwen voor “hun brandmelder”. Ze werden namelijk in 2 teams opgedeeld, en kregen een half uur de tijd om een bunker rondom een brandmelder te bouwen. Daarna kreeg het andere team de opdracht om de brandmelder van het andere team zo snel mogelijk af te laten gaan, uiteraard door middel van het veroorzaken van zoveel mogelijk vuur en rook rondom de bunker. Met behulp van hout, stenen, aluminium folie, zand, tape, platen werden de mooiste creaties gemaakt. En het duurde niet lang voordat het blank van de rook stond, en de brandmelders luid aan het piepen waren. Mission accomplished!

Vrijdagavond hadden we verzameld op de blokhut voor het jaarlijkse JOTA weekend. Nadat de tenten opgezet waren en een kopje koffie genuttigd was, begonnen we met de voorbereidingen van het avondspel. We deden namelijk met twee equipes mee met het regionale BlackJack avondspel. Vervolgens gingen we tot in de vroege uurtjes verbindingen leggen met andere groepen. Op zaterdag hadden we een opdrachten spel waarbij de jongens langs verschillende groepen moesten fietsen die meededen aan de JOTA, om over de ether hun opdrachten te krijgen. ’s Avonds gingen we gezellig met elkaar gourmetten.

De heren van de Explorers hadden het er maar druk mee. De bouw van de JOTA toren was in volle gang, het lokaal werd grondig onder handen genomen, en er stond weer een werkactie op het programma om de zomerkamp kas te spekken…

De toren neemt goede en vooral hoge vormen aan, en vanaf vrijdag 17-19 oktober te bewonderen als hij ver boven de blokhut uitsteekt. Ondertussen werd er een heuse “coffeecorner” getimmerd in het Explorer lokaal waar we voortaan op zaterdagmiddag ons verse bakje pleur kunnen zetten. Op zondag stond de wekker erg vroeg, want om 6:00 werd er verzameld om het parcours van de marathon van Eindhoven op te bouwen. Gewapend met een bus vol hekken en afzetlint droegen we ons steentje bij om de auto’s en voetgangers te weren van het parcours, en ondertussen te zorgen dat er niet afgesneden kon worden door de renners. Toen we uiteindelijk om 18:00 klaar waren stond er een hapje en een drankje klaar voor iedereen die meegeholpen had aan de marathon. Het was dus even dringen bij de kipsate, maar moe en voldaan konden we weer op huis aan, om lekker ons mandje in te kruipen om de gemiste uurtjes slaap in te halen. Wel truste!

De coffeecorner is nog in aanbouw…

De start van het nieuwe scoutingseizoen betekende een compleet nieuwe samenstelling bij de Explorer speltak (14-17 jaar). 5 achterblijvende explorers, 6 overvliegende verkenners en 2 nieuwe leidingleden. Een nieuwe club van 13 enthousiastelingen dus. Hoog tijd voor een Kennismakingsweekend! Na de fietstocht naar de bossen bij Valkenswaard en het opbouwen van het kampterrein was het tijd voor een Pubquiz. Een quiz boordevol geluidsfragmenten, plaatjes, vragen en waar/nietwaar stellingen, gezellig rondom het kampvuur. En toen was het bedtijd, ofnee tijd voor een dropping. Teambuilding is immers ook midden in de nacht wakker gemaakt worden door het geluid van koekenpannen, om vervolgens na een geblinddoekt autoritje ergens midden in het mistige bos gedropt te worden met een overlevingspakketje.

De volgende ochtend zorgde de leiding voor heerlijke omeletten met spek en kaas, en werden de voorbereidingen getroffen voor de ‘Lazy River XXL’. lekker op je luchtbed de Dommel afdrijven met een drijvende bar (speciekuip vol lekkernijen). Totdat het gaat regenen natuurlijk. De eerste druppels deden ons niet smelten, maar toen het begon te hozen werd het toch echt tijd om de tocht af te breken. Dan maar een gezellig bordspelletje spelen vol met gekke opdrachten alvorens de BBQ aangestoken werd. Na het eten arriveerde de gastleiding voor een potje Commando Dropping 2.0. Je leert elkaar namelijk pas echt goed kennen als je getyraped aan elkaar zit terwijl je ongezien langs 3 patrouillerende auto’s probeert te sluipen. Daarna weer een blinddoek om, in een ander bos eruit gezet worden (gaat nooit vervelen), en nog even lekker de benen strekken en de bossen in de omgeving van Bergeijk verkennen. Wellicht dat je ergens nog een gezellig feestje tegenkomt nietwaar? Bij terugkomst op het kampterrein had de leiding de liedjesboekjes er alweer bij gepakt, en werden nog een aantal klassiekers gezongen bij het kampvuur. Vervolgens oogjes dicht, en de volgende dag lekker weer naar huis. We hebben elkaar een stuk beter leren kennen en vooral veel plezier en gezelligheid gehad. Kamp geslaagd!

Een gewoon bordspelletje Kolonisten van Catan is voor de Explorers natuurlijk niet uitdagend genoeg. Daarom moesten de mannen aan het werk. In de wijken rondom de blokhut waren 40 houten pionierpalen verstopt, die elk een betekenis hadden. Straat, Dorp of Stad. Op een kaartje was de locatie en betekenis van iedere paal aangegeven. In twee sessies van 30 minuten moesten de Explorers in drietallen zoveel mogelijk Straten, Dorpen en Steden verzamelen, die ze later tijdens het bordspel mochten bouwen. Ook was er de popcorn-challenge (welk team eet zo snel mogelijk een zak popcorn op?) en de blokjes-challenge (welk team heeft na 5 minuten stoeien de meeste blokjes in zijn bezit?) waarmee bouwwerken verzamelend konden worden. Toen kon het Kolonisten van Catan bordspel beginnen, en konden de teams hun bouwwerken bouwen. Maar wacht, dat mocht zomaar niet, voordat er gebouwd mocht worden moest een lastige vraag beantwoord worden, had je die fout, dan was je je grondstoffen kwijt, had je de vraag goed, dan mocht je daadwerkelijk bouwen. Uiteindelijk had Team Wit de meeste overwinningspunten verzameld, en was er nog even tijd om na te praten. Bedankt Bob voor het gastleiding zijn en het goede programma!

Uw vliegende reporter had woensdag zijn auto ingeladen en TomTom ingesteld op Trier. Een kleine 3 uur later zou de reporter zich aan kunnen sluiten bij de Explorers die daar o.a. een vossenjacht aan het doen waren. Nadat de snelweg bij Spa van 3 banen naar één ging en werd omgeleid door een dorpje kon onze reporter zich ruim vier uur later in Trier melden. Daar viel hij meteen met zijn hoofd in de boter, of eigenlijk pizza. Het avondeten werd bij de lokale Italiaan genuttigd! Iedereen heeft zich tegoed gedaan aan de Italiaanse lekkernijen waarna het tijd was voor wat ontspanning in de lokale poolbiljart. Daar vermaakten zowel de leiding als de Explo’s zich bijzonder goed met wedstrijdjes die af en toe verrassende winnaars hadden.

Check hier alvast de foto’s!

Na de uitputtingsslag van het biljarten was het tijd om even rustig bij te komen op het terras om van daar uit nog een uurtje terug te rijden naar Luxemburg waar het kampement is opgeslagen. Moe maar voldaan viel iedereen daar al snel in slaap.

De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door de koperen ploert die tezamen met het tentdoek voor een wekker met hitte functie speelden. Tijd om in het zonnetje te zitten met een kopje koffie en een boterham met ei en de dag door te spreken. Het was tijd om een uitdagende kanotocht te gaan ondernemen! Aangekomen bij de kanuvermietung stonden er 60 man te wachten op de wagen met kano’s die binnen een kwartiertje zou arriveren. 3 kwartier later duurde het slechts een kwartiertje voordat er een auto met kano’s verscheen. 17 in totaal! Na een uiterst positieve review op Tripadvisor werd besloten om het geluk bij een ander verhuurbedrijf te beproeven. Helaas was het daar al volgeboekt maar voor de volgende dag was er nog wel een plekje vrij. Na overleg werd dit plekje geboekt en besloten terug te keren naar de camping om daar nog lekker in het zwembad te chillen.

Uw reporter heeft weer een mooi stukje kamp meegemaakt en reed in een kleine 4 uurtjes weer naar huis. Tot volgend jaar!