Zo, het zit er weer op. Na weken van hard werken door de Stampertjes is zaterdagavond de 6e editie van Fuego gevierd. Tegen de 200 gasten vermaakten zich in de blokhut waar de sfeer dankzij een berg geluid, licht, drankjes, twee fantastische DJ’s, een gitarist en de tomeloze inzet van de Stampertjes geweldig was. Alle gasten bedankt voor het komen en tot volgend jaar!

fotos zijn hier te vinden

Iedereen dit de kop leest denk Scouting en culinair? Zeker dit maakte het stam programma GFB culinair mogelijk. Geef de stampertjes een beetje geld mee en ze komen met de meest creatieve ideeën.

Even kort het programma uitleggen want anders denk iedereen waar heeft die meneer het nou weer over. De stam kwam op zaterdag 30 oktober om 6 uur samen. Vervolgens kregen zij een opdracht maar voordat die eindelijk was uitgelegd was het al 7 uur. Dit duurt namelijk nog langer dan met welpen of bevers of verkenners dit omdat iedereen hoe dan ook zijn zegje wil doen. Maar het programma: maak een voor- tussen- hoofd- of nagerecht. Hiervoor kregen zij een klein bedrag waarvan ze het moesten creëren. Uiteindelijk kregen zij per gerecht een beoordeling en de verliezer moest de afwas doen.

Maar wat is er dan wel zowel niet gemaakt? Een zeer culinaire soep met verse courgette en room. Helaas was het door de tijd druk die wij erop hadden gelegd niet helemaal mogelijk om een heerlijk gerecht op tafel te zetten. Maar ze waren ook de eerste en hadden dan misschien daardoor wel een geweldig eindcijfer van 2.3 op een schaal van 1 tot 10.

Hierna kwam het tussen gerecht. Waaruit het allemaal bestond geen flauw idee…. Er zat filodeeg in en dat is het enigste wat ik ervan herinner maar wel creatieve uit een kookboek met als eindcijfer een 6.4.

Toen kwam het hoofdgerecht normale aardappelpuree die zeer lekker smaakte kip met een lekkere kaas ertussen. En als bijgerecht boontjes gerold in spek. Als leuk weetje het water dat zij hadden gebruikt is bron water. Waarom ze dit gebruikte? Omdat ze per 0.50€ boven het vastgestelde bedrag 0.5 strafpunt kregen op hun eindcijfer. Maar eronder per 0.50€ 0.1. Nu zeg ik wel normaal maar het was zo goed bereid dat het restaurant waardig was. Dit was ook te merken aan het eindcijfer een 7.4!Het nagerecht was weer een culinaire hoogstandje. Er zat ananas met drank erbij en iets van room in vervolgens nog een zelfgemaakte appelding die super goed smaakte en waarvan iedereen vroeg, zelf gemaakt? Want ze zijn zo mooi vierkant gesneden. Tevens zat er nog een heerlijke brownie bij. Probeer die maar eens te maken in een scouting blokhut en niet te laten aanbranden! Eindcijfer 6.7.

Hierna vervolgede wij onze culinaire avond met cocktails. De Pinacolda was zeer geslaagd maar de Moijto willde maar niet lukken. Maar ach wat maakt het uit we zijn stampertjes dus zolang er drank is wij bij elkaar zijn en daardoor de sfeer er is maakt het allemaal niet uit. Het lokaal is natuurlijk aan het einde een beetje verbouwd. Maar zo als een echte scout ruimen wij onze eigen rotzooi natuurlijk aan het einde van een spetterde avond netjes op.

Vergeet de foto’s niet te bekijken

Op vrijdag 28 mei kwamen De Stampertjes samen voor het winterkamp 2010. Inderdaad, winterkamp. Gezien de weersomstandigheden in de winter (sneeuw), en het klimaat waar we wél vrolijk van worden (zon), vond het kamp pas in de lente plaats.

Bij aankomst op de eigen blokhut werd door de organisatie verteld dat ieder een eigen houten wapen moest maken met behulp van een decoupeerzaag. De creatieve stampertjes gingen echter met bijlen te werk, en wonderbaarlijk genoeg was het eindresultaat nog best van een kwalitatief niveau. Nadat iedereen zijn wapen “gepimpt” had met stoere attributen uit de blokhut (technische snufjes zoals een laserlampje, of een handige draagband van sisaltouw) werden de geweren nog even voorzien van een camouflage print met behulp van groene en zwarte spuitbussen. Na dit knutseluurtje werd het tijd om de mannen van de jongens te onderscheiden door middel van een potje gamen op de playstation. De winnaar mocht immers met een van de auto’s mee, de verliezers, die moesten fietsen. Uiteindelijk kon het gros van de stampertjes op de fiets stappen en zich verplaatsen naar de bossen achter Valkenswaard. Daar aangekomen na 1.5 uur werd er een heerlijk warm vuurtje gemaakt en werden de tenten opgezet.

De volgende ochtend zou vroeg dag worden vanwege een “spectaculaire activiteit”, dus de meeste stampertjes zochten al spoedig hun warme slaapzak op. De volgende ochtend ging de wekker alweer vroeg. Om 7 uur rolde iedereen uit zijn bedje, werd er een heerlijk eitje met spek gegeten, en stapten we allen in de auto’s. Al snel werd duidelijk dat we richting Antwerpen gingen voor de activiteit. Aangekomen bij Fort Knox werd al snel duidelijk dat het een pijnlijk dagje ging worden. In, op en rond een echt fort uit de tweede wereldoorlog gingen we Airsoft Adventure spelen. Kort gezegd is dit elkaar afschieten met replica’s van echte geweren met kleine balletjes als munitie. Verschillende spelvarianten kwamen aan bod en aangezien het weer ons goed gezind was hadden we allemaal erg veel plezier. Na een lange dag van rondrennen, vies worden, en pijn lijden (vele kleine verwondingen, blauwe plekken en bloed uitstortingen waren het gevolg van dit fanatieke schietfestijn) werd het weer tijd om terug te rijden naar Nederland. Op ons kampterrein weer aangekomen werd de BBQ tevoorschijn getoverd en konden we van heerlijke hamburgers, speklapjes, worsten, karbonades en al het andere lekkers genieten. Na een gezellig avondje in het centrum van Valkenswaard kropen we weer lekker onze slaapzakken in. Op zondagochtend werd het tijd om alles weer in te pakken en op de fiets te klimmen. Nadat er nog een kopje koffie in een lokaal restaurant gedronken was en het buiten immers alweer droog werd, was het tijd om aan de lange fietstocht naar Eindhoven te beginnen.Op de blokhut aangekomen werd alle troep weer opgeruimd en konden we nog even napraten. Al met al een zeer geslaagd weekend. We hebben zeker geluk gehad met het weer en erg weinig last van de regen gehad.Organisatie en deelnemers bedankt voor alles!

De eerste foto’s van het kamp vind je hier. Later deze week volgen nog meer foto’s uit België.

Afgelopen zaterdag stond “onderwaterhockey” op het programma. Veel Stam leden (inclusief mezelf) hebben zich het hele jaar afgevraagd wat dit inhield. Na deze zware dag, weet ik wat onderwaterhockey inhoud.

We begonnen de dag zoals gewoonlijk met een vers bakje dampende koffie. Tijdens het nuttigen van dit zwarte goud kwamen de andere stampertjes rustig binnen druppelen. Het was erg slecht weer, menig stampertje klaagde dan ook over de luchtvochtigheidsgraad. Het was dan ook heerlijk vertoeven in de auto richting het zwembad. Aangekomen op het TU/e terrien waren er maar liefst twee instructeurs die ons vandaag zouden meehelpen met dit programma. Achteraf snap ik waarom, aangezien ik meerdere malen verdronken had kunnen zijn.

Het doel van het spel is eigenlijk zeer eenvoudig. Het is hockey maar dan onder water (duhh). De bal is vervangen door een puck van maar liefst 1,5 Kg. Dit ding is niet vooruit te branden en blijft als een blok beton op de bodem liggen. Je hockeystick is vervangen door een stukkie hout niet langer dan een ijslollie. Het hippe bitje is vervangen door een snorkel set waar veel te weinig zuurstof door heen komt. Zeker na een avond goed stappen. Tot slot zijn je hippe nike’s vervangen door grote lompe flippers.

Een potje duurt nog geen drie minuten en dit is voldoende om helemaal de weg kwijt te raken. Je moet elke keer 3 meter naar beneden zwemmen om in de buurt van de puck te komen. Als je deze dan eindelijk in je bezit hebt kun je onderweg naar de goal. Ondertussen begint het zuurstofgehalte in je bloed af te nemen aan het aantal tegenspelers te verdubbelen. Uiteraard wil je niet opgeven en blijf je beneden rusteloos tegen die puck aan rammen. In de hoop dat deze in de buurt van de goal komt. Uiteindelijk wordt het zwart voor je ogen en ben je genoodzaakt om boven lucht te gaan halen. Tegen de tijd dat je boven bent is de puck weer terug naar waar je begonnen was. Al met al een dodelijk spel, met gevaar voor eigen leven. Wie zoiets bedacht heeft moet wel suicidiale neigingen hebben.

Gelukkig is er niemand verdronken en hebben we ons allen prachtig vermaakt. Na afloop even het vet weer bijvullen en napraten. We zijn tot de conclusie gekomen dat het leuk was….

Maar dit nooit weer! (foto’s zijn hier te vinden)

Volgende maand hebben we een vrijdagavond programma met een overnachting. Als ik de organisatoren moet geloven kunnen we maar beter op de fiets komen. Heren, ik heb er zin an!

Helaas is het alweer voorbij. Wederom was het een prachtig evenement. De foto’s spreken boekdelen. Je kunt de foto’s hier vinden. We zijn erg blij dat er zoveel mensen het weeralarm hebben genegeerd en toch naar Fuego zijn gekomen. Het is elk jaar dan ook even bikkelen door die kou heen, maar het is dan ook zeker de moeite waard.

Beste heren binnenkort is het weer zo ver en gaat de jotabar open. Komt allen langs en maak er een mooi feestje van