Dit weekend was het druk oefenen voor de RSW (Regionale Scouting Wedstrijden) een kampje van een weekend, met bouwen van een keuken, koken op houtvuur, slapen in de tent, tocht technieken, broodje knak bij het vuur en dat alles bij de echte RSW zonder hun eigen leiding.

Vandaar dat oefenen wel een goed idee was.

Druk met de planning begon vrijdag avond het opbouwen van de tenten en de slaap spullen erin, en tijd voor het batavieren spel in het bos rennend met spiermassa, kwabben en beren op zak was het een kwestie van de noodlotten ontwijken, een beetje vrouwslingeren, wat ruilhandel en natuurlijk op passen voor de bomen takken en bramenstruiken.

Veel meer zat er die avond niet in, de tent in en slapen voor de volgende drukke dag. Keuken bouwen, met tafelvuur en zeil tegen de regen. Bepakt met hun dagrugzakje het bos in voor de hike, verschillende technieken als de strippenkaart, kruispuntenschets en graden schieten met compas. Lunchen op eigen gelegenheid en daarna weer terug om te gaan koken op houtvuur. Na een lange avond in de keuken nog even spieken bij de LAN party van de stam en explorers, broodje knak bij het kampvuur met verhalen over de plekken waar we wel op zomerkamp naartoe zouden willen.

De zondag was het heerlijk zonnig, genieten van het weer tijdens het opruimen van de tenten, keukens, houtstukjes, ontbijt resten en nog veel meer. Jammer genoeg hebben we niet veel tijd meer gehad voor een later spelletje maar het ‘oefenen’ van de RSW is heel goed gegaan. Ik ben Trots op onze groep verkenners (ja met een hoofdletter T)

(helaas geen foto’s)

De verkenners (Lees: ik) hebben alweer een tijdje niks van zich laten horen, maar dat betekend dus niet dat we niks gedaan hebben!

De afgelopen weken hebben we zeker niet stilgezeten, we hebben van alles gedaan zoals sneeuwpoppen bouwen, sneeuwballengevecht, broodje bakken in de grond, het grote waarofnietwaarpakdepylonvandewieldopalsjegelijkhebtmetpingpongbatjesquiz spel, koek en zopie en ook nog de installatie van nieuwe verkenners.

Voor de rest van het verhaal en uitleg over het grote waarofnietwaarpakdepylonvandewieldopalsjegelijkhebtmetpingpongbatjesquiz spel lees je hier verder. Check hier alle foto’s van de afgelopen weken!

Allereerst de uitleg van het grote waarofnietwaarpakdepylonvandewieldopalsjegelijkhebtmetpingpongbatjesquiz spel. het spel is simpeler dan de naam, elk groepje heeft een ping pong batje, die een rode en zwarte kant heeft, rood is voor niet waar, zwart is voor waar. Even verderop staat een pylon op een wieldop. De leiding roept een stelling, de kids overleggen of het waar of niet waar is, en wie van de groep die keer gaat rennen. 3…2…1… de stelling is WAAR! er wordt gerend en gestreden om de pylon. Nu hebben we ook geleerd waar Agnes geboren is, uit welk jaar Jip zijn brommer dateert, in welke stad Dennis woont. erg informatief, actief en interactief spelletje.

Och ja, er was nog iets… de sneeuwpoppen bouwen, dat ging natuurlijk gepaard met een contest. Aangezien de sneeuw echt niet goed plakte was dit nog best een uitdaging, maar dat hebben de verkenners allemaal origineel creatief opgelost en dat is op de foto’s duidelijk te zien.

Een week na de sneeuwballen en poppen mochten de verkenners eindelijk het ijs op van de strenge leiding (jippie!) maar niet alleen de verkenners stonden daar, de hele gfb club was aanwezig om wat te helpen met de koek en zopie. Natuurlijk hadden we ook nog wat tijd over om te gaan sleeen langs een van de trappen van de karpendonkse plas, als je maar hard genoeg ging kwam je zelfs nog ver op het ijs. Dit was niet altijd even prettig heb ik ondervonden, maar Stijn kan daar vast ook nog iets over vertellen.

Ondertussen alweer de laatste draaidag van februari en weer een moment voor een leerzaam programma, broodje bakken in de grond! Dit klinkt gek, zand op je brood is toch niet lekker!? Maar wij gaan er voor! normaal passen we deze techniek toe ’s avonds na het koken op houtvuur, zodat de volgende ochtend een ontbijt beschikbaar is. Het principe is heel simpel, graaf een compact gat (ong 30x30x30 cm) en stook daarin een goed vuur, zorg voor veel kooltjes. Kneed het deeg en stop het in een mestin, overdek het met aluminium folie en leg hem tussen de kooltjes, schep er nog wat kooltjes bovenop en doe daar wat zand over en wacht… nu blijkt dat het eindresultaat toch best moeilijk goed te maken is. Hoeveel kolen heb je, hoe lang moet het staan, te heet en het zou verbranden. Kortom, niet erg makkelijk.

Al met al weer een hoop geslaagde middagen, en die zullen we wederom voortzetten.

Ground Water Facilities Battle, zomerkamp 2011 verkenners.

Deze zomer zijn de verkenners weer op kamp geweest, op 141 km rijden hiervandaan richting het noorden was de hint. Het was een spetterend kamp met over het algemeen mooi weer, maar ook de meeste regenval van heel Nederland, lees snel verder en bekijk ook de enorme berg foto’s!

Zaterdag 9 juli.

Om 10uur verzamelden we voor het zomerkamp van de verkenners. Inpakken, openen en vervolgens togen we richting Bentveld, zuidlaan 47. Daar is het schitterende labelterrein het Naaldenveld: dit zal deze week ons zomerkamp terrein zijn! Na een vlotte reis met onderweg een lunch pauze kwamen we daar aan. Een tractor bracht onze aanhanger vol met spullen naar ons terein dat heel toepasselijk ‘meisjesveld A’ heette. We kwamen er al meteen achter dat het een flink stukje lopen was, later werd ons ook verteld dat het 782 meter lopen was! Eenmaal daar aangekomen was het het gebruikelijke ritueel: tenten opbouwen. Vervolgens op ongeveer een derde van de route lopen pionierhout scoren om daar vervolgens een keuken van te bouwen. Gelukkig kreeg de leiding het na enig geslijm voor elkaar dat de aanhanger nogmaals gereden werd, ditmaal met de fourage en de PB. Dat scheelde ene hoop geloop. ’s Avonds hebben we nog een spel met de monstertruck gespeeld en werd het thema uit de doeken gedaan: de Groundwater Facilitities Battle. Eén van de verkenners merkte op dat het wel heel toevallig afkortte als GFB…. Door overdag goed je best te doen kon je geld verdienen. Met dat geld kon je ’s avonds leidingen en barren kopen. Daarmee kon je boerderijen, dorpen steden en de uberstad van water voorzien. Wie aan het eind van het kamp de meeste dagopbrengst zou hebben, die had gewonnen. De uitleg was nog wat verwarrend maar gaandeweg het spelen werd alles duidelijk voor de jongens. Na de uitleg was het tijd voor de lekker warme bedjes.

Zondag 10 juli.

Na op te zijn gestaan en te hebben ontbeten en ons te hebben gewassen werden de keukens afgebouwd. Een tafelvuur zat er niet in dit jaar omdat op het labelterrein alleen maar op de stookplaat in het stooktonnetje gestookt mag worden. Dat was wel jammer maar gelukkig mocht er wel gestookt worden want de week tevoor dreigde er zelfs nog een stookverbod. Zeg nou zelf: scouting zonder vuur is maar de helft toch? Anyway: na de lunch gingen we lkker naar het strand: Bentveld ligt namelijk tegen Zandvoort aan en dat is wijd en zijd bekend vanwegen zijn fantastische stranden!! Zwemmen, spelletjes enz. Volop vertier en vermaak. ’s Avonds mochten de verkenners zelf hun eigen maaltijd bereiden. Dat viel de eerste keer niet mee!!! (Ook bij bakken toch even eerst de aardappelen voorkoken!!!). En uiteraard werden de eerste ronden van het Groundwater Facilities Spel gespeeld.

Maandag 11 juli

Maandag beloofde een schitterende dag te worden. Na een heerlijk ontbijt gingen we hiken. Dit deden we samen én toch alleen. Jip en Agnes liepen ook mee. We liepen door de prachtige wijken van Bentveld en Bloemendaal (daar staan best leuke huisjes), langs duinkes, door duingebieden enz. Er stond ook een prachtig monument, met fonteinen, heel veel namen, beelden, kaarsen, bloemen enz.

We voelden de toch wel in onze benen en daarom werden we lekker opgepikt om vervolgens luxueus terug gebracht te worden naar het kampterrein. Bij het rode draadspel kwamen ineens kanskaarten om de hoek zeilen. Dat kon positief zijn (extra opbrengst) maar ook heel negatief.

Dinsdag 12 juli

‘s morgens hadden we eerst een speurtocht: proef het Naaldenveld. Daarbij zochten we eetbare planten. Dat lukte nog best aardig. We hadden ook recepten dus ’s avonds hebben we nog heerlijk ervan gegeten. ’s Middags vertrokken we op weg naar……….. Tja. Dat vonden de verkenners even heel vervelend dat ze niet wisten waarheen, tot we er bijna waren. We gingen namelijk paintballen!!! De verrassing was des te groter omdat normaal de ‘leuke dag’ op donderdag is, maar die was nu dus al op dinsdag!! Helaas nog niet de volwassen versie (die geweren zijn nog cooler) maar dit was ook heel gaaf. We kreeg camouflagejasjes aan en geweren. Uiteraard te weinig kogels en de laffe leiding kocht meteen en masse bij. Na een aantal spannende potjes paintball was iedereen helemaal kapot. We zijn terug gegaan naar het kampterrein en daar hebben ze weer gekookt voor zichzelf gekookt en na het eten het rode draadspel gespeeld en als rustig avondspel hebben we set gespeeld. Bij het rode draadspel had een tsunami helaas alle leidingen nr. 1 van het bord geveegd….

Woensdag 13 juli

Eigenlijk stond er op het programma om naar het strand te gaan maar helaas was het pokkenweer. Daarom gingen we naar het stoommuseum Cruquius. Dit viel behoorlijk in de smaak bij de kids ook al vonden ze het wel jammer dat ze niet naar het strand konden. Jessica kwam ook nog gezellig langs en vandaag mochten de jongens zelf hun maaltijd samenstellen in de supermarkt. Dat is altijd weer een feest. ’s Avonds de maaltijd lekker bereid en om 9 uur hebben we meegedaan aan het grote levend weerwolven. Dit had een andere groep op het labelterrein georganiseerd en was errug leuk, Dennis was ziener en we hebben ons kapot gelachen want hij mocht iedereen de gekste opdrachten laten doen. Daarna nog een potje gestoeid met z’n allen en toen nog het rode draad spel gedaan en vervolgens was het tijd voor de bedjes.

Donderdag 14 juli

’s Morgens begon met een cadeau’tje. We kregen allemaal een kampshirt. Na een heerlijk ontbijt waarbij meteen een lunch gesmeerd werd zijn we in de auto`s gestapt. Het was weer een verassing voor de jongens wat we gingen doen.. Onderweg werd het al een beetje duidelijk.. Er stonden bordjes Duinrell langs de weg.. maar de leiding hield hun mond dus het was toch een beetje gokken.. Er kwam nog een bordje met daarop het museum van het lichaam, toen was de twijfel enorm.. Maar we eindigden toch op de parkeerplaats van Duinrell.. Helaas was het zo’n rot weer dat we in Duinrell zelf niet zo heel lang zijn geweest . Het voordeel was wel dat er g’’en rijen stonden en de kreet ‘nog een keer’ echt werkte… Maar we hebben ons daarna nog heerlijk vermaakt in het tikibad met heel veel verschillende glijbanen enzo. Op de terug reden we nog even Zandvoort in om bij een lokale snackbar lekker frietjes te eten.. Toen hebben we de verkenners nog wijs gemaakt dat ze nu naar het kampterrein terug moesten lopen. Ze gingen al aan de barjongen de weg vragen. Gelukkig voor hun was dat niet zo! Terug gekomen op het kampterrein hebben we heel veel spelletjes gedaan (voor geld natuurlijk) in de witte tent.. want daar was het lekker droog, ook het rode draad spel gedaan, en gaan slapen!

Vrijdag 15 juli

’s Morgens hebben we al een beetje opgeruimd. We zouden het anders zaterdag niet halen om voor 12’en het terrein af te zijn en het hout moest toch weer zo’n 300m versjouwd worden. Daarna was het eindelijk weer enigszins lekker weer dus we konden weer naar het strand. Lekker gezwommen, kastelen gebouwd, gevoetbald, gevortexed enz. Helaas verstapte Maarten zich in een kuiltje in het water (het heeft een grappige naam maar ik weet hem even niet meer). Het was echt mis dus eerst kwam de strandwacht. Daarna werd Maarten met een politiejeep (echt vet) naar de auto van Dennis gebracht en gingen hij en Dennis naar het ziekenhuis. Na een uurtje toch nog genoten te hebben van het strand gingen we weer naar Meisjesveld A. We begonnen op tijd met koken want op vrijdag is het altijd bonte avond en dat was dit jaar niet anders. De gasten arriveerden gedurende de avond. Maarten werd nog met de tractor naar ons kampterrein gereden. Hij zat erg in het gips en voor hem zat het kamp er dus op helaas. We namen weemoedig afscheid. Daarna aten we pannenkoeken op bestelling (naturel, spek, kaas, appel) gebakken door de leiding. Daarna begonnen de voorstellingen en kon het laatste geld verdiend worden (beoordeeld door onze onafhankelijk jury bestaande uit Marleen, Ronald en Jeroen). Het werd een hele spannende eindstrijd bij het Groundwater Facilities Battle maar uiteindelijk wonnen de ijsvogels.

Zaterdag 16 juli

En toen ruimden we op en gingen we moe maar voldaan weer naar huis. Het was een hele gave week geweest.

Zaterdag 23 april hebben de verkenners alvast een klein voorproefje op het paasfeest. Na wat ‘moetjes’ komen de leuke dingen zoals Agnes het mooi zei. En of het leuk was! Lees verder voor het hele verhaal.

De middag begon met nog wat opruimen van spullen voor de RSW (regionale scouting wedstrijden) waar we al een tijd voor aan het oefenen zijn. Alvast een heel aantal spullen klaar leggen zodat de RSW een mooi kamp gaat worden.

De verkenners gingen het bos in naar de welbekende open plek, maar onderweg heeft Jip er geen zin meer in en besluit de eerste afslag richting huis te nemen. Samen met Maarten en Jessica lopen de verkenners enigszins verbaasd door richting de open plek. Even verderop kreeg elk van de 10 aanwezige verkenners 5 rauwe eieren(!) Maarten wijst ze er op dat de eieren heel moeten blijven totdat hij zegt van niet.

Plots komt er een fluoriserend gele paashaas voorbij gesprint, en Maarten roept: PAK HEM! PAK HEM! “mogen de eieren nu kapot?” werd nog gevraagd. JA! PAK HEM! was daarop het antwoord.

Al rennend door het bos begon Jip (de paashaas) toch een beetje spijt te krijgen van zijn eier inkoop en de slechte route (auw! bramenstruiken) sommige eieren wist Jip te bemachtigen, ook door hulp van Maarten had de haas toch wat zelfverdediging.

Nog een potje voetbal en daarna weer terug naar de blokhut om de dag af te sluiten met een lekkere beker ranja. Kijk ook naar de Foto’s van deze zonnige middag.

Zaterdag 5 februari stonden in het teken van Schotse highland games, de verkenners hebben boomwerpen, evenwicht, vrouwsjouwen, moker werpen, swamp soccer en vooral hun ‘oerkreten’ nu echt wel onder de knie. Ook is er een GFBoom geplant in het bos, eens kijken hoe goed die gaat groeien! Meer foto’s alhier.

Jota 2010 is weer geweest, en het was voor de verkenners weer een weekend boordevol activiteiten.

Vrijdag avond begon met het installeren van 4 nieuwe verkenners en heel veel regen, op buienradar was nederland verstopt onder de grijze massa. Toch moesten de tenten op gezet worden, in het donker. Niet geheel zonder moeite is het toch goed gelukt, nog op tijd voor de opening van Jota.

Met zijn allen zaten we aandachtig te luisteren naar de landelijke opening over de radiogolven. Jota was officieel geopend en er werd meteen druk gecommuniceerd over heel de wereld.

Het avondprogramma voor de verkenners was een soort speurtocht met bewegende posten in het bos. Via portofoons beschreef de post waar hij was en dan moesten de verkenners proberen de post te vinden. In groepjes gingen ze op pad en al snel werden de posten gevonden, met een spel kon je de post als het ware veroveren. Het groepje wat uit eindelijk de meeste posten had veroverd was de winnaar. Daarna eenmaal terug op de blokhut nog een warme chocomel en vervolgens naar bed, nog een lang weekend voor de boeg.

Zaterdag hebben de verkenners het een en ander geleerd over zenden via radiogolven, vervolgens gingen ze op pad om bij zo veel mogelijk andere scouting groepen contact te zoeken met GFB, door dan quizvragen te beantwoorden kwam de lokatie van het eindspel steeds meer in zicht. In het speeltuintje bij de karpendonkse plas werd het snelste team beloond met een taart!

De zaterdag avond werden de verkenners en explorers door een chauffeur door heel Eindhoven heen gebracht, alle posten zaten verspreid door Eindhoven en na elk voltooid spel kregen ze wat nieuwe informatie. Met die informatie op zich werd niet veel meer duidelijk, pas na de laatst voltooide post werd een volgende locatie duidelijk, eenmaal daar konden ze inloggen op een website waar een Track&Trace systeem op te volgen was, door dat systeem te volgen kwam de eindpost in zicht. Maar tot 3 keer toe moesten ze opnieuw inloggen op de plek waar gedacht werd dat de post zou zijn. Elke keer bleek de post verhuisd, uit eindelijk was elk groepje bijna tegelijk aanwezig, een verfrissend koud en donker eindspel en daarna weer lekker bij de open haard van de blokhut, onder het genot van een broodje hamburger.

Zondag ochtend zat weer vol zenden en praten, en het solderen van een echte Jubi-game met knipperende LED-lampjes en knopjes om duizelig van te worden. Daarna toch weer tijd om op te ruimen en lekker thuis bijkomen van een gezellig interessant weekend!

Foto’s van jota algemeen staan op de site alhier.

Afgelopen zaterdag hebben de verkenners mooie pompoengezichten gemaakt, en van de rest van de pompoen is een heerlijke pompoencreme soep gemaakt.

Lekker smullen op een grauwe grijze dag.