Inleiding

31 Maart dit jaar was de verjaardag van onze groep. Groep II of de Graaf Folke Bernadotte Groep, is geboren in 1916 en bestaat dit jaar dus 100 jaar. Het is onmogelijk om alles op te schrijven wat onze groep heeft mee gemaakt, wie daar bij betrokken waren en ga zo maar door. Het is wel leuk om kleine stukjes uit de geschiedenis te lezen, en je te realiseren wat er allemaal gebeurd is. Hieronder volgt het relaas van 100 jaar Groep II.

Het begin (1910 - 1920)

Op 10 december 1911 werd een propagandavergadering gehouden in Eindhoven. De Eindhovense notariszoon A. Fens had in Amsterdam kennis gemaakt met de padvindersbeweging en besloot in Eindhoven een organisatie op poten te zetten. Meteen die avond meldden zich 20 enthousiaste jongens, en op 5 januari 1912 werd de Afdeling Eindhoven offi cieel opgericht. De eerste groep heette eerst ‘De Padvinders van Eindhoven’, later Groep I en daarna de Hopman-Fensgroep.

In 1916 werd onze groep opgericht. Uit uitsluitend H.B.S.-leerlingen werd een twee- of drietal nieuwe patrouilles gevormd. De troepen I en II draaiden in de begin-periode voor het grootste deel gezamenlijk. Zo staat in het blad De padvinder dat beide groepen in 1917 tezamenlijk het jaarfeest vierden, en dat beide groepen toen uit drie patrouilles van elk acht leden bestonden.

Blokhutten

Het is niet helemaal duidelijk waar Groep II troep heeft gehouden. We zijn waarschijnlijk begonnen zijn op de Vestdijk. Op de plaats waar nu de garage Van der Meulen Ansems staat, stond vroeger een luciferfabriek waarin de groepen I en II gehuisvest waren. Als het enigszins kon, lieten ze zich door het mooie weer naar buiten lokken en draaiden ze troep in het zogenaamde Padvindersbos, wat later het blokhutterrein werd genoemd. In 1917 bezocht Prins Hendrik het lokaal op de Vestdijk, om later bij Fens op de Keizersgracht te gaan dineren.

Toen in de jaren dertig het lokaal aan de Vestdijk te vol werd, huurde hopman H. Garvelink voor een gulden per week een ruimte boven een Edah-filiaal aan de St.Jorislaan. Deze ruimte zat precies boven de winkel, wat voordelig uitpakte. Via een gat in de vloer (plafond) konden speculaaspoppen uit de winkel gevist worden voor Sinterklaas. Het verblijf daar was maar van korte duur, want men kreeg de mogelijkheid om te verhuizen naar de Voorterweg. De lege sigarenfabriek die daar stond, was beter geschikt om de groep te huisvesten. Ook Groep I verhuist daar naartoe.

Splitsing: Groep I en Groep II (1920 - 1940)

Alhoewel in de beginjaren de groepen I en II veel bij elkaar lijken te zijn, wordt ook vermeld dat deze samenwerking slechts de jaarfeesten betrof. De groepen verschilden vooral wat betreft leden; waarom zouden ze anders ook met Groep II begonnen zijn. Groep I had volgens sommigen voornamelijk katholieke leden, Groep II had een meer gemengd karakter. Het voornaamste verschil zat ergens anders. Groep I kende voornamelijk ‘gewone’ en Groep II ‘betere’ verkenners. De verkenners van Groep I waren van eenvoudiger komaf, en werkten grotendeels. Groep II telde veel middelbare scholieren. Dat verschil zat ‘m in de plaats waar de leden vandaan gehaald werden: voor Groep II was dat vooral uit het Gemeentelijk Lyceum.

De eerste welpenhorde

Het oprichten van de eerste horde begint simpelweg bij ‘de eerste welp’. In 1922 verscheen in Eindhoven de eerste welp, Leo Raymakers. Als 8-jarige jongen kwam hij bij Troep II als “de welp van Eindhoven”, want hij vormde toen de gehele welpentak ter plaatse. En aangezien een éénmanshorde moeilijk in stand gehouden kan worden, deed hij in welpenuniform mee aan alle oefeningen van de troep.“Het viel soms niet mee om met die oudere jongens op pad te zijn, maar dan stond de lange, stoere patrouilleleider van de Spechtenpatrouille, Piet Eliëns, altijd klaar om bij te springen.” Piet Eliëns is later naar de welpenleiding gegaan als Kaa (een Jungleboeknaam). We vliegen door de tijd.

De eerste stam wordt opgericht in Groep I, de Kempenzwervers. Later, in 1932, wordt in Groep II een groep voortrekkers gevormd, de Duthmella-stam. Deze groep is vernoemd naar de Dommel.

De oorlog en erna

Tijdens de oorlog (toen de groep aan de Voorterweg zat) was de padvinderij verboden. Het lokaal aan de Voorterweg werd gevorderd, en kon dus niet meer gebruikt worden door de padvinders. In de oorlogsjaren waren de N.P.V.-groepen verboden, maar de katholieke groepen konden een deel van hun activiteiten tot in 1943 voortzetten. In dat jaar werden al hun bezittingen door de Duitsers opgeëist voor de Hitlerjugend en Jeugdstorm.

Meteen na de oorlog doken de padvinders overal weer op. In 1945 voerden 19 groepen gezamenlijk actie om hun collega’s in Amsterdam te hulp te komen. Ze verzamelden grote hoeveelheden voedsel en schoenen. De belangstelling voor de padvinderij was heel groot na de oorlog. Overal verschenen nieuwe groepen om aan de behoefte te voorzien.

Onder leiding van hopman H.J. Touw is onze groep na de oorlog opnieuw van start gegaan. Het troeplokaal zat toen in de Gagelstraat. Nadat dat lokaal afbrandde, vertrok Groep II naar de Harmoniestraat. Daar stond de radiateurenfabriek die eigendom was van onze hopman. In 1946 verkocht hij zijn fabriek om naar Engeland te verhuizen. De heer L. Schoffelmeer werd hopman van de troep, en hij zou dat blijven tot in 1958. In deze periode kregen we ook onze huidige naam: Graaf Folke Bernadotte groep. Alle cijfernamen van groepen werden vervangen door woord namen. We moesten weg uit de fabriek, en we hadden daarom tijdelijk geen onderdak. De welpen kwamen bijeen in het lokaal aan de Voorterweg, waar ook de Groepen I, V en IX draaiden. De troep kwam daar af en toe, afgewisseld met buitenbijeenkomsten achter de sterrenwacht.

Graaf Folke Bernadotte

Graaf Folke Bernadotte is de naamgever van de Scouting Graaf Folke Bernadotte groep 2.

Folke Bernadotte werd in 1885 geboren en werd gedurende zijn leven zowel Graaf als officier. Hij was een volle neef van de Zweedse koning. In 1937 werd hij leider van de Zweedse scoutingfederatie. Hij was zeer geïnteresseerd in allerlei sporten: Folke Bernadotte kon goed paardrijden en was voorzitter van de Zweedse zwembond en Zweedse schietbond.

Gedurende de Tweede Wereldoorlog kreeg hij het via onderhandelingen met Himmler voor elkaar 30.000 gevangenen uit de Duitse concentratiekampen te bevrijden. Het Zweedse Rode Kruis mocht in de concentratiekampen hulp verlenen samen met de Deense en Noorse gevangenen. Zweedse vrouwen die voor de oorlog met een Duitser waren getrouwd konden, dankzij onderhandelingen van Folke Bernadotte, terugkeren naar Zweden met behoud van het Zweedse burgerschap. Folke Bernadotte kreeg van Himmler ook de capitulatie aangeboden van de Duitsers, maar deze werd niet geaccepteerd door de geallieerden omdat deze overgave zonder medeweten van de Duitse top aangeboden werd.

In 1946 werd Folke Bernadotte voorzitter van het Zweedse Rode Kruis. In 1948 werd hij geselecteerd als onderhandelaar van de Verenigde Naties in Palestina. Daar bemiddelde hij tot een korte wapenstilstand en maakte hij een vredesplan. Echter zowel Israel als de verenigde Arabische Emiraten verwierpen het voorstel.

Graaf Folke Bernadotte werd in 1948 vermoord door de STERN, een Joodse terreurorganisatie. Deze vond dat hij te veel sympathiseerde met de Arabieren. Hierna werd het Folke Bernadottefonds voor Internationaal Wederzijds Begrip en Humanitaire Zaken opgericht.

Nog datzelfde jaar werd door de groepsleiding van de Eindhovense scoutinggroep "Groep II" besloten om de naam van deze man te nemen als groepsnaam, en wordt de groep omgedoopt tot Scouting Graaf Folke Bernadotte groep 2. Voor de vernoeming komt van de Zweedse Ambassade toestemming.