Omdat we toch iets met onze bouwsels van de week tevoor wilden doen, besloten we een blaaspijpjes/gevecht te organiseren. Dennis maakte er met al zijn fantasie Call of Duty van. De verkenners werden alleen al bij het horen van de titel wild van enthousiasme.

Eerst kregen ze een kwartier om ´zonder knopen´ hun toren te versterken en om eventuele voorposten op het veld te zetten. Vervolgens kreeg elke patrouille een blaaspijp in een eigen kleur (en kreeg de leiding het grootste schietgeweer). Hanneke pastte op de pijltjes want daar ging iedereen als een stiekeme aasgier op af.  Om de kleding enigszins te beschermen gingen de uniformen uit (doe daar dus altijd wat onder aan……) en een vuilniszakharnas ging aan. Elke patrouille kreeg een eigen kleur verf.

Natuurlijk kun je hier alvast de foto's bekijken voordat je verder gaat met lezen.

Er zat ook een educatief tintje aan het programma. Bij gevechten vallen gewonden en die moeten verbonden worden. Daarom had elke patrouille een dokter in het ‘ziekenhuis’. Zodra iemand geraakt was, ging de ‘gewonde’ naar dit ziekenhuis. De arts verzorgde deskundig de gewonde, waarna de arts het veld weer in mocht en de gewonde arts werd en zo even kon bijkomen van zijn verwondingen.

De strijd brandde los. Als een echt straatgevecht beslopen de patrouilles elkaar tussen alle gewone burgers door. De leiding (die de pech had erg centraal gelegen te zijn) werd zwaar onder vuur genomen. Het jongste leidinglid was zelfs zo onder de indruk, dat ze liever in het ziekenhuis ging werken. Daar werd hard doorgewerkt. Aan de lopende band werden snelverbanden, mitella’s, gaasjes en verbanden aangelegd. Gelukkig werden ook veel gewone pleisters door de artsen met behulp van de verpleegsters (ilse en hanneke) geplakt.

Helaas vielen er ook echte gewonden want je moet eigenlijk niet lopen met een blaaspijp aan je mond. Ook zagen ze er niet uit want allerlei kleuren verf door elkaar wordt een soort indianen schildering. Plus dat iedereen de nodige verbanden en pleisters op zich had zitten.

Na afloop kwamen we een beetje bij in de kampvuurkuil met een ranja’tje en een versnapering. Daarna werd hup de puinhoop op het veld opgeruimd. De middag werd afgesloten met een ouderwetse pot hollandse leeuwen: eerst de oude-welpen in het midden en toen drie man leiding. En zo was dan weer een zonnig middag voorbij……