Bepakt en bezakt stond iedereen om 9.30 uur klaar in Valkenswaard: 10 ‘vaders’, 11 ‘zonen’ en 6 man staf. Op verzoek van de verkenners (ik wil niet de héle dag alleen bij mijn vader zijn’ mochten de koppels paarsgewijs op pad. De Trappers liepen een route mét bepakking en volgens uitdagende technieken, de zwervers liepen met dagrugzak en wat eenvoudigere tochttechnieken.

Hier kun je alvast de foto's vinden van dit kamp.

Niet iedereen kwam bij de eerste post uit. Daar moest je laten zien hoe je een V’tje hakt in een boomstam. Gelukkig voor de vaders voerde de route langs een uitnodigend terras. Overal werd bewijsmateriaal voor de vragen verzameld en zodoende kwam iedereen toch wel uit bij post twee. Daar lag op een kompaskoers iets verstopt en om daar te komen moest je toch écht de sloot oversteken mbv de indianenbrug. Iedereen kreeg sneldrogend gips mee want de route voerde langs schotse hooglanders die erg mooie sporen achterlaten.

Helaas begon het onbedaarlijk te regenen en dan droogt dit gips niet meer snel. De ‘blinde post’ kreeg dan ook een variëteit aan afdrukken binnen waarvan er sommige toch echt nog redelijk gelukt waren. Gelukkig kon iedereen na even te puzzelen toch ook wel aanwijzen waar ze waren op de kaart. Dus maar weer verder. De route liep heel tactisch langs de Achelse Kluis. En omdat e.e.a. toch wel ver lopen bleek, werd de taxi maar ingezet naar het kampterrein. Daar moest elk koppel een frietzakje opbouwen. Dat was soms even puzzelen (hoe moest dat ook alweer) maar er stonden even later 10 keurige hutjes in het bos.

I.v.m. het weer werd besloten om één groot gezamenlijk vuur te bouwen i.p.v. elk koppel voor zich een vuurtje. De kippen werden gehoera’d en de stamp werd in de blikken gedaan. Het werd ook weer droog. Op één buitje na dan.

Wat later dan normaal zat iedereen toch aan het eten en het smaakte voortreffelijk (of was t toch de honger die rauwe bonen zoet maken?). Ondertussen stond het brood heerlijk geurend te bakken in de as. Dat we dat pas geoefend hadden bleek wel: er kwamen keurige vierkante broden uit het vuur.

Na het avondeten deden we even iets niet voor de punten. Maar een spel waarbij de vaders tegen de zonen moesten strijden. Een strijd om de nummertjes werd zo fanatiek gevoerd dat de zonen er met geen mogelijkheid tussen kwamen maar er werd wel flink gedold en gerend.

Nu helemaal moe was ‘t tijd voor een lekker kampvuur en veel sterke verhalen.

’s Morgens begon de dag goed met lekker n eitje bakken dat tezamen met het zelfgebakken brood genuttigd werd. Enkele trappersrugzakken werden nog gecontroleerd en daarna waren de onderdelen voor het insigne afgerond.

We deden nog wat spelen: de hoogte van een boom bepalen, Halli-Galli en levend boter-kaas-en-eieren. Daarna ontving iedereen zijn insigne en liepen we weer terug naar het startpunt. Moe maar voldaan!