Bepakt en bezakt zaten we eerst heel lang in de auto, op naar Brexbachtal. Er lag sneeuw wat wel betekende dat de wegen vlakbij het einddoel wat glibberig waren (kein winterdienst). Tentje opzetten (wat niet meevalt als de grond bevroren is), kampvuurtje stoken, chocomelletje en op een koud bedje in.
De volgende dag werden eerst de doelen vastgesteld: “struinen een berg op” en “een Romeinse Toren vinden”. Dat eerste was snel gepiept. Alleen de Romeinse torens links op de kaart bleken toch wat ver weg. We moesten dus een omtrekkende beweging maken om bij de torens op de andere bergkam te komen en de kaart was niet heel duidelijk. Maar samen met de moderne techniek en wat beter struinwerk, kwamen we er toch. Onderweg nog gespeeld met ijs, gesleed hier en daar, lekker ge-esbit onder een spoorbrug en van sneeuw prachtige sculpturen geboetseerd.

Hier al de foto's. De eerste torens bleken nepperts te zijn (hier heeft ooit daar en daar op een heuvel een wachttoren gestaan… lekker!) maar op driekwart van de tocht kwamen we er toch één tegen! En die was de moeite waard én met een prachtig uitzicht. Daarna hup naar het kampterrein en lekker noedels gegeten. Voetballen, avondeten, oefening lantaarn, een grote fik stoken, de hot-tub van de explo’s bewondert, geouwehoerd maar ook toen lekker naar bed.

Zondag een eitje gebakken, opgeruimd en nog abgeseild van een spoorbrug. Als je beneden staat lijkt hij niet zo hoog als dat je er boven op staat, kijk maar zelf. Weer heel lang in de auto maar wel gezelliger dan op de heenreis en toen kwamen we alweer aan in het Eindhovense. Moe maar voldaan!