Eerst gingen de verkenners platforms bouwen. Het werden uiteindelijk een soort huisjes. Daarna kreeg elke patrouille op tafel een rekje met zes reageerbuizen. Er was een groene vloeistof, een blauwe vloeistof, een kleurloze vloeistof, een grijs poedertje, een lege met een poedertje in een ballon en een laatste met een kleurloze vloeistof. Op het rekje stond wat de inhoud van de buis moest worden. Zo moest de eerste buis een gele vloeistof worden. Daarvoor had Agnes overal flesjes verstopt. De verkenners moesten eerst opdrachten doen: een raadsel, een puzzel, coördinaten, kruispeiling en een sjorring. Iedere keer als de patrouille een opdracht goed had, kregen ze een ‘coördinaat’ waar een flesje verstopt was. Een spion kreeg via de walkie talkie aanwijzingen van degene die in het platform de kaart had en kon zo het flesje vinden. Het flesje moest mét de coördinaat bij het rekje gelegd worden. De lastigste stap bleek het aansturen van de spion via de walkie talkie…… Toen alle flesjes gevonden waren, mochten de jongens de proefjes doen. Het was heel interessant. En naderhand legde Agnes alles ook nog eens uit. Kijk maar naar de foto’s voor het resultaat!